တရားခံဘယ္သူလဲ
(အခန္း ၁ )
အေဖအေမသားသမီးေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းေပ်ာ္ပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခ်င္ၾကတာကျဖင့္ လူသားတို႔
(အခန္း ၁ )
အေဖအေမသားသမီးေတြနဲ႔ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းေပ်ာ္ပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခ်င္ၾကတာကျဖင့္ လူသားတို႔
၏ဆႏၵျဖစ္သည္။ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀န္းၾကား၌ႀကီးျပင္းၿပီး ဇာတိေျမမွာမေနခ်င္္ သူမည္သူရွိပါမည္နည္း။ ဘ၀အေျခအေန အမိ်ဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ ေနထိုင္ ေနၾကရေသာ္လည္း ေမြးရပ္ေျမကိုေမ့ေသာသူသည္ မည္သူမွ်မရွိႏုိင္ေပ။ တိုက္ဆိုင္မွ် ခံ စားမွဳ ဘ၀ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ အတမ္းအတဆံုးသည္ အေဖအေမ မိသားစု ေမြးရပ္ဇာတိ ကလြဲ၍ ဘာကိုမ်ားတမ္းတမိၾကပါသလဲ။ ရင္ထေဲခံစားခ်က္ျပင္းထန္ေလ ပို၍ပို၍တမ္း တၾကရေလျဖစ္သည္။
မဲေဆာက္ၿမိဳ႔ကေလးကျဖင့္ ျမန္မာျပည္၏ ဖိႏွိပ္ရက္စက္မွဳေၾကာင့္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထြက္လာရေသာ ျမန္မာျပည္သားတို႔အတြက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ရာ ေနရာေလးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ စက္ရံု အလုပ္ရံု ေတာင္ယာ ေစ်းေရာင္း အလုပ္သမား စသျဖင့္ ရုန္းကန္ရပ္တည္ ရန္လုပ္ငန္းမ်ားရွိေသာ ေဒသျဖစ္ေပသည္။ အရြယ္မေရာက္မွီႏွင့္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး မိန္းမသားတို႔ ဘ၀ႏွင့္ရင္း၍ ေငြရွာ၍ရေသာေနရာ ဘ၀မ်ားစြာ ပ်က္ရေသာေနရာ အသက္ရွည္ေဆးအျဖစ္ အသံုးခ်ဖ်က္ဆီးခံရေသာေနရာ လဲျဖစ္ေပသည္။ ေငြေၾကးရွိသူ ရာထူးရွိသူ ေငြရွာတတ္သူတို႔၏ အေပ်ာ္စံမယား(သို႔) လစဥ္ေၾကးမယားအျဖစ္ရပ္တည္ေန ၾကေသာ လူနည္းစု မိန္းမသားမ်ားလဲ ရွိေနေပေသးသည္။ အဓိကမွာ ရက္စက္ဖိႏွိပ္ေန ေသာ အာဏာရွင္အားေတာ္လွန္ေနသည့္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား အင္အားအျပည့္္ ၀ဆံုးေေနရာျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္၏ လူမွဳေရး စီးပြားေရး နိမ့္ပါးမွဳမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္ေက်ာ္ သက္အရြယ္ေလးမ်ားမွာ ရရာအလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ဘ၀ရပ္တည္ေနၾပရသည္။ စားစရာမဲ့ ေနစရာမဲ့ ၀တ္စရာမဲ့အထိ နိမ့္ပါးလာေသာ ျမန္မာျပည္၏ ေအာက္ေျခလူတန္းစားတို႔ ဘ၀ကုိိပီျပင္စြာေတြ႔ရေသာ ရပ္၀န္းေလးျဖစ္ေပသည္။
အမိႏုိင္ငံ၏ အေျခအေနဆိုးေၾကာင့္ တပါးႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ေျပးျခင္း(သို႔)တရားမ၀င္ တပါးႏိုင္ငံသို႔ ၀င္ေရာက္ၾကရသျဖင့္ တရားမ၀င္ခိုး၀င္သူမ်ား(သို႔)တရားမ၀င္အလုပ္ သမားမ်ားဟု အမည္တပ္ျခင္းသည္ ဥပေဒအရညီညြတ္ပါသည္။ တရားမ၀င္အလုပ္သမား မ်ားျဖစ္သျဖင့္ မတရား၀င္ေရာက္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ၿပီး မတရားအႏိုင္က်င့္ခံၾက ရျပန္သည္။ သတ္မွတ္လုပ္အားခ၏ ထက္၀က္မွ်ပင္ မခံစားၾကရေပ။ ပွ်မ္းမွ်လုပ္အားခ တစ္ေန႔ ၆၀ ဘတ္ႏွင့္၇၀ဘတ္ ၾကားမွ်သာရၾကသည္မွာ မဲေဆာက္ရွိ အလုပ္သမားတို႔၏ အေျခအေနမွန္ျဖစ္ေပသည္။ စက္ရံု အလုပ္ရံု မ်ားတြင္ ေနထိုင္ရေသာ အလုပ္သမားတို႔ ၏ ဘ၀မွာ ေရနံေျမအလုပ္သမားတို႔ ဘ၀ထက္ပင္ ဆိုး၀ါးေသးသည္။
"က်ေနာ္တုိ႔စက္ရံုမွာ အလုပ္သမား ၉၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ ေနရတာက အိမ္ေထာင္ရွိ ရင္ ၅ေတာင္ ခန္းေလးရတယ္ အိမ္ေထာင္မရွိ မိန္းခေလးဆိုရင္ မိန္းခေလးေဆာင္မွာ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ နဲ႔ အေပၚေအာက္ေနရတယ္ ေယာက္က်ားေလးေတြလဲဒီလိုဘဲေနရတယ္ အသက္ရွဳမေခ်ာင္ဘူး အိပ္ခ်ိန္ဘဲ အခန္းထဲ၀င္ၾကတယ္" ဟု ရွင္းျပပံုကို ၾကားရံုနဲ႔ ခံစားၾကည့္လို႔ရပါႏိုင္ေပသည္။
ပန္းရံ လက္သမား အလုပ္သမား က်ဘမ္း လုပ္ကိုင္သူမ်ားသည္ အခန္းငယ္မ်ားငွားရမ္း ေနထိုင္ၾကရသည္။ မဲေဆာက္တြင္ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၃ သိန္းေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္လ်က္ရွိရာ မဲေဆာက္၏ေနရာေဒသတိုင္း၌ လယ္ကြင္းထဲမွ ၿမိဳ႔ေပၚဟို တယ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားနမ်ားေတြ႔ရွိရေပသည္။ေနအိမ္လိုင္းခန္း၏ ေနရာတိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ရွိေနၾကေပသည္။
"က်မတို႔မိသားစု ၄ေယာက္ရွိတယ္္ အိမ္ၾကီးတန္းလ်ားမွာေနတယ္ အိမ္လခက တစ္လ ၂၄၀၀ စေပၚက ၄၈၀၀ ေပးရတယ္ က်မတို႔မိသားစုက ေအာက္ထပ္ေနာက္ ခန္းမွာေနတယ္ ေအာက္ထပ္ေရွ႔ခန္းမွာ အခန္းဖြဲ႔ၿပီး လင္မယား ၃တြဲေနတယ္ အေပၚထပ္ေရွ႔ခန္းမွာ မိသားစု ၅ဦးက တစ္ခန္းေနတယ္ ေနာက္ခန္းမွာ မိသားစု၃ ဦးေန တယ္ ေလွကားနားမွာ လူလြတ္ေယာက္က်ားေလး ၂ေယာက္ေနတယ္ တအိမ္လံုး လူ ၂၀ ေနတယ္ေလ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း တစ္ခုထဲရွိေတာ့ အခက္အခဲရွိတာေပါ့။ အားလံုးကဒုကၡ ေရာက္ေနသူေတြဆိုေတာ့ဒီလိုဘဲေနရတာေပါ့ ျမန္မာျပည္ထက္ေတာ့သာပါတယ္" ဟု ရွင္းျပေသာ အမ်ိဳးသမီး၏စကားမွာ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္၏ အေျခအေနအား ေျပးျမင္မိလိုက္ သည္။
ၾကပ္ညပ္ေအာင္ေနရသည့္ဘ၀ကပင္ ျမန္မာျပည္ထက္သာပါတယ္ဟု ေျပာလိုက္ ေသာစကားသံသည္ ရင္ကိုနင့္ေအာင္ခံစားရသည္ ဤသည္ကမည္သူေၾကာင့္နည္း သူ႔ ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ေပ။ စနစ္၏ဆိုးညစ္ဒဏ္ကိုခံေနရျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။
တပါးႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ရသျဖင့္ က်ီးလန္႔စာစားပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ေနထိုင္ၾကရသည္။ မိန္းမသားတို႔၏ ဘ၀ လံုၿခဳံမွဳမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ ေၾကာက္ရြံ႔ဖြယ္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ လံုၿခံဳမွဳမွာ အၿမဲသတိျဖင့္ေနၾကရသည္ ဆိုသည္ကို ဘယ္သူေတြျငင္းၾကမလဲ။ ေန႔ျဖစ္ေစ ညျဖစ္ေစ သတိလြတ္၍မရ။ မိန္းခေလးမ်ား လမ္းေလ်ာက္သြားစဥ္ လက္၀တ္လက္စား ဆြဲႀကိဳး လက္ပတ္ႀကိဳး ေငြ တို႔အား အလုခံ အႏိုင္က်င့္ခံ ရသည္မွာ ေန႔စဥ္ၾကားေန ရင္ဆိုင္ ေနရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္သည္။က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္။ ဥပေဒသည္ အကူအညီခံရရံုမွ်သာျဖစ္ၿပီး အကာအကြယ္အျဖစ္မခံစားရေပ။
လူသားမ်ားတြင္ မိမိဘ၀ အတိဒုကၡေရာက္လာသည့့္အခါတြင္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ခ်စ္ ခင္တန္ဘိုးထားစိတ္မ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားၾကသည္ကို လက္ေတြ႔က်က် သိျမင္ၾကားသိ ခဲ့ရသည္။ ကီလို၃၅၌ ေနေသာေတာင္ယာလုပ္သည့္ မိန္းခေလးတဦး၊ အသက္က ၂၅ႏွစ္ခန္႔၊ လစာ၅၀၀၀ျဖင့္ အေပ်ာ္စံမယားငယ္အျဖစ္ ရပ္တည္၍ေနထိုင္သည္ကိုေတြ႔ ခဲ့ရသည္။ သူေျပာသိစကားသံေလးကိုျဖင့္ ရင္နာနာျဖင့္ နားစြင့္ၿပီးနားေထာင္ခဲ့မိသည္။
"မိတ္ကပ္နဲ႔ေရေမႊး ကုန္ေနတယ္ ရွာာလာေပးအံုးေနာ္ မယားငယ္ဆိုၿပီး တို႔တိတို႔တိမေပးနဲ႔ တခါတည္းမ်ားမ်ားစားစား ယူလာေပးထား ျမန္မာျပည္သားေတြဆီက သိမ္းလာရင္ အမ်ားႀကီးဘဲ" တဲ့ သူဘာေျပာလိုက္တာလဲ၊ ျမန္မာျပည္သားေတြက တရားမ၀င္ေနရတာ ဒါကိုအႏိုင္ယူၿပီး သူ႔ဆီသိမ္းယူလာေပးဘို႔ေျပာျခင္းပါ။ ျဖစ္သင့္ပါ ရဲ႔လား။ ဘသားေခ်ာက ျမန္မာျပည္သား မ်ားအာားစစ္ေဆး၍ အလွကုန္ပစၥည္းမွန္သမွ် တရားမ၀င္ဟု အႏုိင္က်င့္သိမ္းၿပီး လစဥ္ေၾကးမယားထံသို႔ ေပးပါေတာ့မည္။ မိမိအတၱအတြက္ ႏိုင္ငံသားခ်င္းအေပၚ ရက္စက္ခ်င္းကိုေတြ႔လိုက္ရသည့္အခါ အင္မတန္ရြံ ရွာမိခဲ့ပါသည္။ ဒါအျပင္ စက္ရံုအလုပ္ရံု ႏွင့္ ေနရာတိုင္းတြင္ ဘာသာစကားတတ္ သူအခ်ိဳ႔မွာ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းအေပၚ ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ ေနသည္ကျဖင့္ မၾကားခ်င္ မျမင္ခ်င္ အဆံုးေပ။ အာဏာရွိသူတို႔၏ အခိုင္းခံ အျဖစ္လုပ္စားေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေဒသအေခၚကျဖင့္ ေခြးလုပ္စားေနသူမ်ားစြာ ရွိေနေပသည္။
ဘ၀အတြက္နာရံုမွ်သာမက ဘ၀ကိုပါ အဓၡမအသိမ္းခံေနရသည္ကိုျဖင့္ ဘယ္လိုု ကယ္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုကူၾကမလဲ။ ကယ္သူမဲ့ဘ၀ျဖင့္ ခရီးဆက္ေနရလွ်င္ ရင္နာစရာေတြပိုပို၍ ေတြ႔ေနရင္ဆိုင္ေနရေပအံုးမည္။
မွတ္မိေနေသးတဲ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ရက္ ။ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ပါ။ စက္ရံုအလုပ္သမားတစ္ဦး လူမွဳေရးရံုး ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ၊ အခ်ိန္က ည ၈ နာရီ ခန္႔၊ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ဘ၀ ကယ္တင္ေပးဘို႔အတြက္ အကုအညီေတာင္းခံျခင္းပင္။
"စားေသာက္ဆိုင္မွာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ ေရာင္းစားခံထားရတယ္ မနက္ ၁၀ နာရီ ေလာက္က အလုပ္လုပ္ဘို႔ဆိုၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ပို႔သြားတာ ဆိုင္ရွင္က စားေသာက္ဆိုင္ အတြင္းခန္းမွာ ေနခိုင္းတယ္ အျပင္မထြက္ရဘူး အတြင္းခန္းမွာလာစား ေသာက္တဲ့သူေတြကို ဧည့္ခံရတယ္ ဆိုင္ရွင္ကေျပာတယ္တဲ့ လာပို႔တဲ့သူဆီက ၅၀၀၀နဲ႔ ၀ယ္လိုက္တာ ခိုင္းတာလုပ္ရမယ္ ဒီအခန္းမွာ လာတဲ့သူကို ဧည့္ခံ သူတုိ႔ဆႏၵရွိရင္ ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရမယ္ ေနရာက လမ္းဟိုဘက္မွာ အခန္းေတြရွိတယ္ ၿပီးရင္ဒီျပန္လာ ဒီေန႔ေတာ့နား မနက္ျဖန္ကစၿပီး အခန္း၀င္ရမယ္ တျခားသိျခင္ရင္ နင့္အေဖၚကိုေမးထား ထြက္ေျပးဘို႔ မစဥ္းနဲ႔ အသက္ေတာ့ရွင္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့ သမီးေၾကာက္တယ္ သမီးမရွိရင္ေတာင္းစား ရဲပါတယ္ ဒီအလုပ္မလုပ္ပါရေစနဲ႔ သမီးဘ၀ပ်က္ရေတာ့မယ္ ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ကယ္ၾကပါေနာ္ ဆိုင္က ညေန ၆ နာရီ ဖြင့္တာတဲ့ မနက္ျဖန္ ညဆိုတာ သမိးဒီမွာ မရွိပါရ ေစနဲ႔ တဲ့"
"ခုမိန္းခေလးအေဖၚ တစ္ေယာက္နဲ႔ေနတယ္ ဖုန္းနံပါတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါလာအကူအညီေတာင္းတာပါတဲ့။ ႏွလံုးသားမွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့၊ တို႔ႏိုင္ငံသားေတြ ဒီလို ဘ၀ေတြ ပ်က္ေနရတာ တို႔ ညံ့လို႔ ကြ ဟု နာက်ည္းစြာေအာ္ဟစ္မိခဲ့သည္။
ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေခၚလိုက္ရာ "အဖြဲ႔အစည္းကလား" ဟုတ္တယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ အသံတိုးတိုးျဖင့္ ခဏေနမွျပန္ေခၚလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ၁၅ မီးနစ္ခန္႔ အၾကာ ဖုန္းျပန္လာရာ စားေသာက္ဆိုင္ကပါ ဟု အသံတိုးတိုးၾကားရသည္။
"သမီးက်ိဳက္ထိုကပါ အသက္၁၄ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ အခုစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေရာင္းစားခံထားရပါတယ္ အခန္းအျပင္ေပးမထြက္ဘူးအတြင္္းခန္းမွာေနရတယ္ မနက္ျဖန္ကစၿပီး ေယာက္က်ားေတြ ကို ေျဖေဖ်ာ္ရမယ္တဲ့ သမီးအရမ္းရွက္ အရမ္းေၾကာက္ တယ္ ဘယ္ေျပးရမွန္းလဲမသိဘူး သမီးကိုကယ္ပါ အဖ်က္ဆီးခံရေတာ့မွာ သိေနတဲ့ သမီးဘ၀ကို စာနာေပးၾကပါမနက္ျဖန္သမီး ဒီမွာမရွိပါရေစ" ဖုန္းျပတ္သြားခဲ့သည္ ။
တစ္ေယာက္ေယာက္၀င္လာ၍ ဖုန္းျပတ္ျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ ။သို႔ေသာ္ဖုန္းျပန္မလာ ေတာ့။ ဘယ္သူေၾကာင့္လဲ ၊ဘယ္သူတရားခံလဲ၊ ဘာလုပ္မလဲ ရံုးမွာဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ တာက ရေအာင္ကယ္မယ္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ထင္ေက်ာ္(ဧရာ၀တီ)
မဲေဆာက္ၿမိဳ႔ကေလးကျဖင့္ ျမန္မာျပည္၏ ဖိႏွိပ္ရက္စက္မွဳေၾကာင့္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထြက္လာရေသာ ျမန္မာျပည္သားတို႔အတြက္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ရာ ေနရာေလးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ စက္ရံု အလုပ္ရံု ေတာင္ယာ ေစ်းေရာင္း အလုပ္သမား စသျဖင့္ ရုန္းကန္ရပ္တည္ ရန္လုပ္ငန္းမ်ားရွိေသာ ေဒသျဖစ္ေပသည္။ အရြယ္မေရာက္မွီႏွင့္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး မိန္းမသားတို႔ ဘ၀ႏွင့္ရင္း၍ ေငြရွာ၍ရေသာေနရာ ဘ၀မ်ားစြာ ပ်က္ရေသာေနရာ အသက္ရွည္ေဆးအျဖစ္ အသံုးခ်ဖ်က္ဆီးခံရေသာေနရာ လဲျဖစ္ေပသည္။ ေငြေၾကးရွိသူ ရာထူးရွိသူ ေငြရွာတတ္သူတို႔၏ အေပ်ာ္စံမယား(သို႔) လစဥ္ေၾကးမယားအျဖစ္ရပ္တည္ေန ၾကေသာ လူနည္းစု မိန္းမသားမ်ားလဲ ရွိေနေပေသးသည္။ အဓိကမွာ ရက္စက္ဖိႏွိပ္ေန ေသာ အာဏာရွင္အားေတာ္လွန္ေနသည့္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား အင္အားအျပည့္္ ၀ဆံုးေေနရာျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္၏ လူမွဳေရး စီးပြားေရး နိမ့္ပါးမွဳမ်ားေၾကာင့္ ဆယ္ေက်ာ္ သက္အရြယ္ေလးမ်ားမွာ ရရာအလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ဘ၀ရပ္တည္ေနၾပရသည္။ စားစရာမဲ့ ေနစရာမဲ့ ၀တ္စရာမဲ့အထိ နိမ့္ပါးလာေသာ ျမန္မာျပည္၏ ေအာက္ေျခလူတန္းစားတို႔ ဘ၀ကုိိပီျပင္စြာေတြ႔ရေသာ ရပ္၀န္းေလးျဖစ္ေပသည္။
အမိႏုိင္ငံ၏ အေျခအေနဆိုးေၾကာင့္ တပါးႏိုင္ငံသို႔ ထြက္ေျပးျခင္း(သို႔)တရားမ၀င္ တပါးႏိုင္ငံသို႔ ၀င္ေရာက္ၾကရသျဖင့္ တရားမ၀င္ခိုး၀င္သူမ်ား(သို႔)တရားမ၀င္အလုပ္ သမားမ်ားဟု အမည္တပ္ျခင္းသည္ ဥပေဒအရညီညြတ္ပါသည္။ တရားမ၀င္အလုပ္သမား မ်ားျဖစ္သျဖင့္ မတရား၀င္ေရာက္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ၿပီး မတရားအႏိုင္က်င့္ခံၾက ရျပန္သည္။ သတ္မွတ္လုပ္အားခ၏ ထက္၀က္မွ်ပင္ မခံစားၾကရေပ။ ပွ်မ္းမွ်လုပ္အားခ တစ္ေန႔ ၆၀ ဘတ္ႏွင့္၇၀ဘတ္ ၾကားမွ်သာရၾကသည္မွာ မဲေဆာက္ရွိ အလုပ္သမားတို႔၏ အေျခအေနမွန္ျဖစ္ေပသည္။ စက္ရံု အလုပ္ရံု မ်ားတြင္ ေနထိုင္ရေသာ အလုပ္သမားတို႔ ၏ ဘ၀မွာ ေရနံေျမအလုပ္သမားတို႔ ဘ၀ထက္ပင္ ဆိုး၀ါးေသးသည္။
"က်ေနာ္တုိ႔စက္ရံုမွာ အလုပ္သမား ၉၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ ေနရတာက အိမ္ေထာင္ရွိ ရင္ ၅ေတာင္ ခန္းေလးရတယ္ အိမ္ေထာင္မရွိ မိန္းခေလးဆိုရင္ မိန္းခေလးေဆာင္မွာ ႏွစ္ထပ္ကုတင္ နဲ႔ အေပၚေအာက္ေနရတယ္ ေယာက္က်ားေလးေတြလဲဒီလိုဘဲေနရတယ္ အသက္ရွဳမေခ်ာင္ဘူး အိပ္ခ်ိန္ဘဲ အခန္းထဲ၀င္ၾကတယ္" ဟု ရွင္းျပပံုကို ၾကားရံုနဲ႔ ခံစားၾကည့္လို႔ရပါႏိုင္ေပသည္။
ပန္းရံ လက္သမား အလုပ္သမား က်ဘမ္း လုပ္ကိုင္သူမ်ားသည္ အခန္းငယ္မ်ားငွားရမ္း ေနထိုင္ၾကရသည္။ မဲေဆာက္တြင္ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၃ သိန္းေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ေနထိုင္လ်က္ရွိရာ မဲေဆာက္၏ေနရာေဒသတိုင္း၌ လယ္ကြင္းထဲမွ ၿမိဳ႔ေပၚဟို တယ္အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံသားနမ်ားေတြ႔ရွိရေပသည္။ေနအိမ္လိုင္းခန္း၏ ေနရာတိုင္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ရွိေနၾကေပသည္။
"က်မတို႔မိသားစု ၄ေယာက္ရွိတယ္္ အိမ္ၾကီးတန္းလ်ားမွာေနတယ္ အိမ္လခက တစ္လ ၂၄၀၀ စေပၚက ၄၈၀၀ ေပးရတယ္ က်မတို႔မိသားစုက ေအာက္ထပ္ေနာက္ ခန္းမွာေနတယ္ ေအာက္ထပ္ေရွ႔ခန္းမွာ အခန္းဖြဲ႔ၿပီး လင္မယား ၃တြဲေနတယ္ အေပၚထပ္ေရွ႔ခန္းမွာ မိသားစု ၅ဦးက တစ္ခန္းေနတယ္ ေနာက္ခန္းမွာ မိသားစု၃ ဦးေန တယ္ ေလွကားနားမွာ လူလြတ္ေယာက္က်ားေလး ၂ေယာက္ေနတယ္ တအိမ္လံုး လူ ၂၀ ေနတယ္ေလ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း တစ္ခုထဲရွိေတာ့ အခက္အခဲရွိတာေပါ့။ အားလံုးကဒုကၡ ေရာက္ေနသူေတြဆိုေတာ့ဒီလိုဘဲေနရတာေပါ့ ျမန္မာျပည္ထက္ေတာ့သာပါတယ္" ဟု ရွင္းျပေသာ အမ်ိဳးသမီး၏စကားမွာ လက္ရွိ ျမန္မာျပည္၏ အေျခအေနအား ေျပးျမင္မိလိုက္ သည္။
ၾကပ္ညပ္ေအာင္ေနရသည့္ဘ၀ကပင္ ျမန္မာျပည္ထက္သာပါတယ္ဟု ေျပာလိုက္ ေသာစကားသံသည္ ရင္ကိုနင့္ေအာင္ခံစားရသည္ ဤသည္ကမည္သူေၾကာင့္နည္း သူ႔ ေၾကာင့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္မဟုတ္ေပ။ စနစ္၏ဆိုးညစ္ဒဏ္ကိုခံေနရျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။
တပါးႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ရသျဖင့္ က်ီးလန္႔စာစားပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ေနထိုင္ၾကရသည္။ မိန္းမသားတို႔၏ ဘ၀ လံုၿခဳံမွဳမွာ စိုးရိမ္ဖြယ္ ေၾကာက္ရြံ႔ဖြယ္ ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ လံုၿခံဳမွဳမွာ အၿမဲသတိျဖင့္ေနၾကရသည္ ဆိုသည္ကို ဘယ္သူေတြျငင္းၾကမလဲ။ ေန႔ျဖစ္ေစ ညျဖစ္ေစ သတိလြတ္၍မရ။ မိန္းခေလးမ်ား လမ္းေလ်ာက္သြားစဥ္ လက္၀တ္လက္စား ဆြဲႀကိဳး လက္ပတ္ႀကိဳး ေငြ တို႔အား အလုခံ အႏိုင္က်င့္ခံ ရသည္မွာ ေန႔စဥ္ၾကားေန ရင္ဆိုင္ ေနရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္သည္။က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္။ ဥပေဒသည္ အကူအညီခံရရံုမွ်သာျဖစ္ၿပီး အကာအကြယ္အျဖစ္မခံစားရေပ။
လူသားမ်ားတြင္ မိမိဘ၀ အတိဒုကၡေရာက္လာသည့့္အခါတြင္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ခ်စ္ ခင္တန္ဘိုးထားစိတ္မ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားၾကသည္ကို လက္ေတြ႔က်က် သိျမင္ၾကားသိ ခဲ့ရသည္။ ကီလို၃၅၌ ေနေသာေတာင္ယာလုပ္သည့္ မိန္းခေလးတဦး၊ အသက္က ၂၅ႏွစ္ခန္႔၊ လစာ၅၀၀၀ျဖင့္ အေပ်ာ္စံမယားငယ္အျဖစ္ ရပ္တည္၍ေနထိုင္သည္ကိုေတြ႔ ခဲ့ရသည္။ သူေျပာသိစကားသံေလးကိုျဖင့္ ရင္နာနာျဖင့္ နားစြင့္ၿပီးနားေထာင္ခဲ့မိသည္။
"မိတ္ကပ္နဲ႔ေရေမႊး ကုန္ေနတယ္ ရွာာလာေပးအံုးေနာ္ မယားငယ္ဆိုၿပီး တို႔တိတို႔တိမေပးနဲ႔ တခါတည္းမ်ားမ်ားစားစား ယူလာေပးထား ျမန္မာျပည္သားေတြဆီက သိမ္းလာရင္ အမ်ားႀကီးဘဲ" တဲ့ သူဘာေျပာလိုက္တာလဲ၊ ျမန္မာျပည္သားေတြက တရားမ၀င္ေနရတာ ဒါကိုအႏိုင္ယူၿပီး သူ႔ဆီသိမ္းယူလာေပးဘို႔ေျပာျခင္းပါ။ ျဖစ္သင့္ပါ ရဲ႔လား။ ဘသားေခ်ာက ျမန္မာျပည္သား မ်ားအာားစစ္ေဆး၍ အလွကုန္ပစၥည္းမွန္သမွ် တရားမ၀င္ဟု အႏုိင္က်င့္သိမ္းၿပီး လစဥ္ေၾကးမယားထံသို႔ ေပးပါေတာ့မည္။ မိမိအတၱအတြက္ ႏိုင္ငံသားခ်င္းအေပၚ ရက္စက္ခ်င္းကိုေတြ႔လိုက္ရသည့္အခါ အင္မတန္ရြံ ရွာမိခဲ့ပါသည္။ ဒါအျပင္ စက္ရံုအလုပ္ရံု ႏွင့္ ေနရာတိုင္းတြင္ ဘာသာစကားတတ္ သူအခ်ိဳ႔မွာ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းအေပၚ ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ ေနသည္ကျဖင့္ မၾကားခ်င္ မျမင္ခ်င္ အဆံုးေပ။ အာဏာရွိသူတို႔၏ အခိုင္းခံ အျဖစ္လုပ္စားေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ ေဒသအေခၚကျဖင့္ ေခြးလုပ္စားေနသူမ်ားစြာ ရွိေနေပသည္။
ဘ၀အတြက္နာရံုမွ်သာမက ဘ၀ကိုပါ အဓၡမအသိမ္းခံေနရသည္ကိုျဖင့္ ဘယ္လိုု ကယ္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုကူၾကမလဲ။ ကယ္သူမဲ့ဘ၀ျဖင့္ ခရီးဆက္ေနရလွ်င္ ရင္နာစရာေတြပိုပို၍ ေတြ႔ေနရင္ဆိုင္ေနရေပအံုးမည္။
မွတ္မိေနေသးတဲ့ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၁ ရက္ ။ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ပါ။ စက္ရံုအလုပ္သမားတစ္ဦး လူမွဳေရးရံုး ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ၊ အခ်ိန္က ည ၈ နာရီ ခန္႔၊ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ဘ၀ ကယ္တင္ေပးဘို႔အတြက္ အကုအညီေတာင္းခံျခင္းပင္။
"စားေသာက္ဆိုင္မွာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ ေရာင္းစားခံထားရတယ္ မနက္ ၁၀ နာရီ ေလာက္က အလုပ္လုပ္ဘို႔ဆိုၿပီး အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ပို႔သြားတာ ဆိုင္ရွင္က စားေသာက္ဆိုင္ အတြင္းခန္းမွာ ေနခိုင္းတယ္ အျပင္မထြက္ရဘူး အတြင္းခန္းမွာလာစား ေသာက္တဲ့သူေတြကို ဧည့္ခံရတယ္ ဆိုင္ရွင္ကေျပာတယ္တဲ့ လာပို႔တဲ့သူဆီက ၅၀၀၀နဲ႔ ၀ယ္လိုက္တာ ခိုင္းတာလုပ္ရမယ္ ဒီအခန္းမွာ လာတဲ့သူကို ဧည့္ခံ သူတုိ႔ဆႏၵရွိရင္ ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရမယ္ ေနရာက လမ္းဟိုဘက္မွာ အခန္းေတြရွိတယ္ ၿပီးရင္ဒီျပန္လာ ဒီေန႔ေတာ့နား မနက္ျဖန္ကစၿပီး အခန္း၀င္ရမယ္ တျခားသိျခင္ရင္ နင့္အေဖၚကိုေမးထား ထြက္ေျပးဘို႔ မစဥ္းနဲ႔ အသက္ေတာ့ရွင္မွာမဟုတ္ဘူးတဲ့ သမီးေၾကာက္တယ္ သမီးမရွိရင္ေတာင္းစား ရဲပါတယ္ ဒီအလုပ္မလုပ္ပါရေစနဲ႔ သမီးဘ၀ပ်က္ရေတာ့မယ္ ျမန္မာျပည္သားအခ်င္းခ်င္း ကယ္ၾကပါေနာ္ ဆိုင္က ညေန ၆ နာရီ ဖြင့္တာတဲ့ မနက္ျဖန္ ညဆိုတာ သမိးဒီမွာ မရွိပါရ ေစနဲ႔ တဲ့"
"ခုမိန္းခေလးအေဖၚ တစ္ေယာက္နဲ႔ေနတယ္ ဖုန္းနံပါတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါလာအကူအညီေတာင္းတာပါတဲ့။ ႏွလံုးသားမွာ ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့၊ တို႔ႏိုင္ငံသားေတြ ဒီလို ဘ၀ေတြ ပ်က္ေနရတာ တို႔ ညံ့လို႔ ကြ ဟု နာက်ည္းစြာေအာ္ဟစ္မိခဲ့သည္။
ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေခၚလိုက္ရာ "အဖြဲ႔အစည္းကလား" ဟုတ္တယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ အသံတိုးတိုးျဖင့္ ခဏေနမွျပန္ေခၚလိုက္မယ္ဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၊ ၁၅ မီးနစ္ခန္႔ အၾကာ ဖုန္းျပန္လာရာ စားေသာက္ဆိုင္ကပါ ဟု အသံတိုးတိုးၾကားရသည္။
"သမီးက်ိဳက္ထိုကပါ အသက္၁၄ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ အခုစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ေရာင္းစားခံထားရပါတယ္ အခန္းအျပင္ေပးမထြက္ဘူးအတြင္္းခန္းမွာေနရတယ္ မနက္ျဖန္ကစၿပီး ေယာက္က်ားေတြ ကို ေျဖေဖ်ာ္ရမယ္တဲ့ သမီးအရမ္းရွက္ အရမ္းေၾကာက္ တယ္ ဘယ္ေျပးရမွန္းလဲမသိဘူး သမီးကိုကယ္ပါ အဖ်က္ဆီးခံရေတာ့မွာ သိေနတဲ့ သမီးဘ၀ကို စာနာေပးၾကပါမနက္ျဖန္သမီး ဒီမွာမရွိပါရေစ" ဖုန္းျပတ္သြားခဲ့သည္ ။
တစ္ေယာက္ေယာက္၀င္လာ၍ ဖုန္းျပတ္ျခင္းျဖစ္ႏိုင္သည္ ။သို႔ေသာ္ဖုန္းျပန္မလာ ေတာ့။ ဘယ္သူေၾကာင့္လဲ ၊ဘယ္သူတရားခံလဲ၊ ဘာလုပ္မလဲ ရံုးမွာဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္ တာက ရေအာင္ကယ္မယ္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ထင္ေက်ာ္(ဧရာ၀တီ)
No comments:
Post a Comment